Hoofdmenu 25-03-2019 Blauwe Kamer


Wandelafstand : 3,8 km
Weer: Wisselvallig 7,3º 
Aantal deelnemers: 12
Hopman: Piet


Hallo Lente!

Op deze eerste
 wandellentemaandagmorgen
zien we aan alle kanten
de eerste tekenen van de lente.
Zoals de bloesem
van de krentenbomen
en de overal
groene uitlopers.
Maar ook zijn er nog
de rode meidoornbessen
vanuit het vorig jaar.
       
Zoals het in het vroege voorjaar hoort
kan het weer nog behoorlijk
wisselvallig zijn.

 Zo lopen we
het ene moment
in het al warme zonnetje
maar zijn er het volgende moment
grijze luchten met een fikse bui.
Maar de start is goed.
We wandelen langs de Rijn
en maken de oversteek
naar  het vogeluitkijkpunt.

Het water staat hier behoorlijk hoog
en de vissen
zullen nu ongetwijfeld
hun rust vinden.


Tegen het randje
van de loopplank
staat het water.
Maar we
kunnen nog oversteken.
Nog net op tijd
zijn we in de hut
en kunnen schuilen
tegen een stevige bui.
Gelukkig breekt
al spoedig
het zonnetje door
en hebben we een
geweldig uitzicht
over dit
wonderschone
vogelgebied.

En ja
daar zijn ze dan:
De lepelaars.

Wel van een afstandje
maar paradijselijk mooi.



 Het looppad staat vol water
maar langs de hoge kant
is het goed te doen
op onze weg terug.
Iets lastiger is
de oversteek
naar de
loopbrug.
Maar zelfs de
meest geëmancipeerde
vrouw zal moeten toegeven
dat het hier de mannen zijn
die een solide loopbrug
maken
naar de loopbrug.
En jawel, ook nog goedgekeurd!!

We vervolgen vervolgens
een niet geheel gemakkelijke route.

Aan de zuidoost kant van
de blauwe kamer
hebben de aanwezige
runderen een nogal
kleiige klei route
voor ons
aangelegd.

Soms kunnen we
aan de zijkant
van de "weg"
onze weg
nog wel vinden.

Maar soms
moeten we door de bagger.

En ja dan
ontstaan er files.
Oppassen
voor allerlei soorten
kluiten.
En dat niet alleen.


Dreigend komt een fikse bui opzetten.

Wij moeten nu tempo maken
om te schuilen.
We zijn nu op een cruciaal punt beland.
Aan de andere zijde van de tunnel
zien we het licht.
Maar we begrijpen ook wel dat alvorens dit te bereiken we eerst diep door het slijk moeten.
Aan de andere kant van de tunnel is
dan wel weer het Rijnwater
waar we ons kunnen reinigen.
We staan dus voor een dilemma.
Terwijl sommige wandelaars alvast beginnen met ontkleden
voor het "modderbad"
komen we nog net op tijd
tot het inzicht
dat we ons toch niet zo graag blootgeven,
dat een slippertje gauw gemaakt is,
maar vooral dat het toch nog wel wat aan de koude  kant  is.

Schuilend onder de bomen.....

....nemen we de enige juiste beslissing.
We keren terug.

Gelukkig breekt de zon dan weer door.
En kunnen we poetsen
voordat we koffie drinken
in het
Panorama restaurant
van de
"Blauwe kamer"
waar we terug kunnen 
kijken
op een korte intense
maar geslaagde
wandeling.

   Terug    -  Volgende