Afstand : 5,1 km Weer: Koud maar zonnig. -3,2º Aantal deelnemers: 11 Hopman: Willem |
En dat kwam natuurlijk ook wel een beetje door het zonnige weer. Al snel stuitten we op de "klimboom". In de jaren negentig omgewaaid. Klimmen willen we wel, maar niet op de boom. Wel naar de top van de uitkijktoren. Vanaf een hoogte van 25,6 meter hebben we een schitterend uitzicht over de omgeving. Op onze schaduw. En op enkele medewandelaars die wij weer terug op de begane grond op de hoogte brengen van wat wij daar zagen. We wandelen verder langs mooie paden. En stuitten vervolgens op de "Doornsche Kei". Symbool voor ijselijke ijstijden. Daar merken we nu niet zoveel meer van zo op het bankje in het zonnetje. Waar we bijna niet in de gaten hebben dat ook nu de temperatuur ver onder nul ligt. Dat zien we wel op sommige beschutte en open plekken waar de rijp het bos winters kleurt. Nog maar eens terugkijken naar die wonderlijke wereld. Maar ook voor ons vormen zich wonderlijke beelden. Een apart bos waar het lijkt dat machtige bomen zomaar de nek is omgedraaid. Waar het winterse licht mysterieus door de bomen schijnt. Ondanks de kou zullen we met warme herinneringen aan deze wandeling terugdenken. Warme chocolademelk en koffie drinken we na afloop bij de 3 zussen. Terug - Vooruit |